Wiele osób przynajmniej raz w życiu doświadczyło większej rany. Choć ból mija stosunkowo szybko, to często zostaje pamiątka w postaci blizny.

Czasami nie jest ona zbyt estetyczna, ponieważ ludzie nie są świadomi tego, że mogą w pewien sposób wpłynąć na jej wygląd. W medycynie występuje kilka rodzajów blizn. Są nimi np. blizny przerostowe powstałe w wyniku oparzeń; blizny zwane keloidami czy bliznowcami występują w miejscach ubytku tkanki i mają bardziej guzowatą formę.

Typy blizn i ich cechy

Najpopularniejszym typem są zrosty. Powstają one przy ranach ciętych i głębszych uszkodzeniach wskutek zespolenia skóry na wszystkich jej poziomach (naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej), które ma miejsce w wyniku fizjologicznego gojenia się rany.

To połączenie tkanek nie przebiega jednak w sposób regularny, gdyż odrastające warstwy skóry tracą swoją niezależność, co prowadzi do powstania wgłębień lub wybrzuszeń na skórze w miejscu, gdzie jej ciągłość została wcześniej przerwana. Zrosty są tym typem blizn, przy których mogą wystąpić poważniejsze problemy przy gojeniu się rany, np. gdy nowa tkanka wrasta w warstwy ścięgien, mięśni, czy powięzi.

Powstające wówczas blizny niosą za sobą nie tylko pogorszenie wyglądu skóry, ale mogą też prowadzić do powracającego bólu i powikłań w uszkodzonym miejscu. Zwłaszcza na te problemy są narażone blizny w bardzo unerwionych miejscach, gdyż nowa warstwa skóry może uciskać na nerwy, co skutkuje m.in. zaburzeniem ruchu czy nawet utratą czucia w obszarze wystąpienia rany.

Czy blizny są niebezpieczne?

Można zatem zauważyć, że powstanie blizny to nie tylko problem estetyczny, ale w głównej mierze zdrowotny. Kluczowym pytaniem jest, czy da się uniknąć powstania blizn? W wyniku uszkodzeń opisanych w pierwszych dwóch rodzajach blizn jest to możliwe, ponieważ w tych wypadkach głębokość rany sięga najczęściej poziomu naskórka.

Natomiast przy zabiegach chirurgicznych nie da się niestety uniknąć powstania śladu po cięciu. W skrócie: im głębsza i poważniejsza rana, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia poważniejszej blizny. 

Wiadomo już, że blizny mogą być większe, mniejsze lub bardziej czy mniej widoczne. Przyjęte jest, że człowiek nie może mieć wpływu na ich wygląd, ponieważ większość zależy od ilości kolagenu odpowiadającego za tworzenie nowych tkanek, którego wytwór zależy od rodzaju ludzkiego organizmu. Jest jednak pewien sposób, który pozwala uniknąć powikłań przy gojeniu się rany i w znacznym stopniu wpływa na estetyczny wygląd blizny.

Fizjoterapia blizn

Jest to tzw. terapia blizn, którą prowadzi fizjoterapeuta przy chirurgicznym leczeniu pozabiegowym i pooperacyjnym. Warto dodać, że ten rodzaj leczenia nie zapobiegnie powstawaniu blizn, ale na pewno pomoże w zmniejszeniu ich widoczności. Terapię tę można już zacząć na etapie gojenia się rany (od 48 do 72 godzin od jej powstania), gdy tworzy się skrzep zabezpieczający ranę (strup), ponieważ w procesie zapalnym są wytwarzane bodźce wzrostowe odpowiadające za tworzenie nowej tkanki.

Dzięki temu techniki rehabilitacyjne pozwalają zabezpieczyć powstającą bliznę przez rozejściem się na większy obszar skóry.  Dalsza rehabilitacja blizny jest możliwa dopiero po zagojeniu się rady, gdy strup odpadnie, a włókna kolagenowe zaczynają się formować; ma to miejsce od 10 dni do 4 tygodni od powstania rany. Wówczas praca fizjoterapeuty opiera się na:

 

• Poprawie elastyczności, ukrwienia i redukcji skóry;

 

• Zwiększeniu ruchomości mięśni i redukcji bólu;

• Przesuwalności tkanek;

• Poprawieniu kolorytu blizny.

 

 

Do najczęściej stosowanych metod rehabilitacji zalicza się poizometryczną relaksację mięśni, masaż funkcyjny, suche igłowanie, kinesiotaping oraz wiele innych, które zależą od konsultacji z fizjoterapeutą. Kontakt z lekarzem jest zatem niezwykle istotny, ponieważ jak widać zwykła blizna może stać się poważnym problemem zdrowotnym.

Jednak co zrobić w wypadku, gdy blizna nie jest już świeża, a jej obecność zaczyna doskwierać po czasie? Fizjoterapeuta z globaltherapy.pl może wpłynąć również na stan starszych blizn, gdyż włókna i tkanki regulują się zazwyczaj do 2 lat od powstania rany.

Warto zatem zawczasu pomyśleć o konsultacji, ponieważ po upływie dłuższego czasu od uszkodzenia, wszelkie leczenie powikłań może się już wiązać z ponownym rozcinaniem włókien, co oczywiście pomoże w zniwelowaniu problemów zdrowotnych, ale na pewno zaszkodzi w utrzymaniu estetycznych walorów skóry, co w dzisiejszych czasach może być równie istotne jak dbanie o zdrowie.