Choroba alkoholowa zaliczana jest do schorzeń psychicznych, która z roku na rok dotyka coraz większą część społeczeństwa. Objawia się ona silnym uzależnieniem od napojów alkoholowych, który przez osobę nią dotkniętą jest spożywany codziennie w dużych ilościach.

Jest to choroba niezwykle podstępna, ponieważ często jej symptomy mogą być przez długi czas bagatelizowane. Skutkuje to stopniowym rozwojem choroby i wchodzeniem w jej kolejne fazy, z których wyjście bez specjalistycznej pomocy może okazać się nieskuteczne. Jedną z metod leczenia alkoholizmu jest wszywka, czyli lek w postaci tabletek, którą umieszcza się bezpośrednio pod skórą pacjenta. Warto nieco bliżej przyjrzeć się tej metodzie leczenia i dowiedzieć się, na czym dokładnie ona polega oraz czy daje zadowalające efekty.

Czym jest wszywka alkoholowa?

Wszywka alkoholowa pierwotnie znana była również pod nazwą Esperal. Produkcja tego leku została jednak zakończona w 2009 roku i powrócił on na rynek pod nazwą Disulfiram WZF. Oba ta środki mają taką samą zasadę działania, ponieważ bazują na substancji czynnej, jaką jest disufirarum. Zadaniem tej substancji zawartej w wszywce jest przede wszystkim blokowanie poprawnego działania enzymu dehydrogenazy aldehydowej. Enzym ten pełni bowiem kluczową rolę w procesie trawienia oraz rozkładania alkoholu, który zachodzi w organizmie, a dokładniej w wątrobie. W efekcie niewłaściwego działania tego enzymu dochodzi do zatrucia alkoholem, które powszechnie nazywane jest kacem.

Reakcja disufiramowa pojawia się najczęściej już po około 10 minutach po spożyciu alkoholu przez osobę posiadającą wszywkę. Towarzyszą jej przede wszystkim nudności, ból głowy, zaczerwienienie skóry, wymioty oraz ogólne rozbicie. U pacjentów obserwuje się także bardzo często kołatanie serca, nadmierne pocenie, a niekiedy również drgawki. Dolegliwości te utrzymują się najczęściej od 4 do nawet 10 godzin, a ich intensywność zależy od dawki spożytego alkoholu. Taka reakcja organizmu ma na celu zniechęcić osoby uzależnione do sięgania po wysokoprocentowe trunki. Z tej metody korzystają przede wszystkim pacjenci, którzy podjęli decyzję o wyjściu z uzależnienia lub zostali do tego nakłonieni przez otoczenie, ale ze względu na słabą wolę obawiają się tego, że mimo podjętych wysiłków będą chciały sięgać po alkohol.

Czy wszywka alkoholowa jest bezpieczna?

Mimo, iż metoda ta jest dość często stosowana, jej efekty nie są zbyt skuteczne. Przede wszystkim ze względu na to, że pacjent z wszywką może sięgnąć po alkohol, a nieprzyjemne dolegliwości towarzyszące reakcji disufiramowej nie są wystarczające do tego, aby wyjść z alkoholizmu. Substancja zawarta w wszywce może jedynie chwilowo powstrzymać osobę uzależnioną od spożywania wysokoprocentowych trunków, ale nie rozwiąże sedna problemu. Z tego właśnie względu metoda ta musi być wsparta odpowiednim leczeniem w specjalistycznym ośrodku leczenia uzależnień. Tylko właściwie przeprowadzona terapia uzależnienia od alkoholu jest w stanie skutecznie pomóc w wyjściu z nałogu.

Stosowanie wszywek alkoholowych jest rozwiązaniem dość kontrowersyjnym także z tego względu, że u wielu pacjentów pojawiły się powikłania po wszyciu esperalu. Do najczęściej występujących skutków ubocznych zalicza się przede wszystkim objawy psychosomatyczne, takie jak stany depresyjne i lękowe, paranoje, manie oraz napady schizofrenii. U części pacjentów, u których wystąpiły powikłania zaobserwowane reakcje alergiczne, zapalenie nerwów obwodowych oraz senność, nudności i ogólne pogorszenie samopoczucia.

Wszywka alkoholowa nie powinna być więc traktowana jako jedyna metoda stosowana w leczeniu alkoholizmu. Jej działanie ma za zadanie jedynie zniechęcić do sięgania po alkohol, co może okazać się niewystarczające w przypadku osób w zaawansowanej fazie uzależnienia. Jeśli silna wola pacjenta jest niewystarczająca to będzie on tylko czekał na to, aż wszywka przestanie działać i powróci on do nałogu i dawnego stylu życia. Stosowanie wszywki musi być wsparte psychoterapią, gdyż tylko w taki sposób uda się skutecznie wyjść z choroby alkoholowej. Alkoholizm jest schorzeniem psychicznym, dlatego tylko odpowiednio dopasowana do pacjenta terapia ma szanse na powodzenie i całkowite wyleczenie uzależnionego pacjenta.