Nie da się ukryć, że zdobywanie wyższego wykształcenia jest dla wielu ludzi ciężką sprawą. Choć istnieje wiele kierunków, na których studiowanie jest czystą przyjemnością, to z niektórych dziedzin dostanie tytułu magistra wiąże się z wieloletnią nauką, pracą i właściwie ciągłym kształceniem.

Jedną z tych dziedzin jest właśnie medycyna. 

Trudne początki

Przygotowywanie się do studiów medycznych zaczyna się już właściwie od liceum, ponieważ wszelkie podstawy nauk ścisłych zdobywa się w szkołach o ścisłych i przyrodniczych profilach.

Warto już na początku zaznaczyć, że jeśli ktoś ma trudności z przygotowywaniem się do matury z biologii w szkole średniej, to studia medyczne na pewno nie są dla niego.

Nie każdy jest w stanie nauczyć się takiej ilości materiału, dlatego też mówi się o medycynie jako o studiach elitarnych, marzeniu wielu osób, którego jednak nie każdemu udaje się spełnić. Dostanie się na te studia, wiąże się nie tylko ze zdaniem matury z biologii. W rekrutacji liczy się przede wszystkim jak najwyższy wynik z egzaminu z przedmiotów ścisłych oraz wysoka średnia z całego okresu licealnego kształcenia. Można zatem powiedzieć, że samo dostanie się na studia medyczne to nie lada wyzwanie.

Ile trwają studia medyczne?

Dostanie się na medycynę to jednak tylko początek drogi, później trzeba się również na nich utrzymać a co ważniejsze dotrwać do ich końca.

Powszechnie przyjęte jest, że studia medyczne, podobnie jak prawo, to jednolite studia magisterskie, które trwają 6 lat. Połowa to najczęściej ogólnie pojmowana teoria m.in. z anatomii, biochemii, fizjologii i innych przedmiotów natury biologicznej człowieka. Resztę okresu kształcenia stanowi praktyka w klinikach, szpitalach i przychodniach.

Co potem?

Studia medyczne są uznawane za jedne z najcięższych przez ogromną ilość materiału do nauki oraz przez poświęcenie kilku lat swojego życia na zdobywanie konkretnego doświadczenia na danym kierunku medycznym. Co jednak dzieje się po ukończeniu studiów?

Nie jest to definitywny koniec związany z zatrudnieniem w szpitalu czy ośrodku i czekaniem do emerytury. Po zakończeniu studiów odbywa się roczny staż (najczęściej w szpitalu) na wybranej specjalizacji. Na studiach medycznych wyróżnia się ich kilkanaście, a są to na przykład:

• okulistyka,
• chirurgia,
• pediatria,
• ortopedia,
• onkologia,
• radiologia,
• neurologia,
• ginekologia i położnictwo,
• anestezjologia,
• dermatologia.

Na samym końcu absolwent studiów zdaje Lekarski Egzamin Końcowy i dopiero w tym momencie jest upoważniony do wykonywania zawodu jako specjalista w obranej dziedzinie medycznej.

Pocieszeniem jest to, że po przejściu długiej studenckiej drogi nie ma problemu ze znalezieniem pracy w opiece zdrowotnej, czy to publicznej, czy prywatnej, a kwestia zarobków, mimo że często kontrowersyjna, wbrew pozorom jest bardzo korzystna i pozwala zapewnić życie na bardzo dobrym poziomie.

Czy to koniec nauki?

Wiadomo, że człowiek uczy się całe życie, a lekarzy i służby zdrowia dotyczy to w szczególności. Po studiach można oczywiście pokusić się o tytuł doktora czy innego rodzaju studia podyplomowe, natomiast aby być dobrym lekarzem, ważny jest ciągły rozwój.

Medycyna jako dziedzina nauki ciągle ewoluuje i się rozwija, dlatego dobry lekarz powinien stale być na bieżąco z każdą medyczną nowinką i mimo wszystko dążyć do ciągłego pogłębiania swojej wiedzy.

Dobrym obrazem jest tutaj pandemia koronawirusa. Pojawiła się ona niespodziewanie i walka z nią spoczęła w większości na służbie zdrowia. Dzisiaj dzięki rozwojowi, właściwie narzuconemu przez okres pandemii, personel medyczny wie już jak poradzić sobie z zarazą i ciągle dba, by następna fala nie stała się faktem dokonanym.

Podsumowanie

Jak można zauważyć studia medyczne to jedne z najtrudniejszych kierunków. Nie powinno to jednak dziwić, ponieważ zawód lekarza wiąże się z wielką odpowiedzialnością. Najważniejszy jest ciągły rozwój i zdobywanie wiedzy czy to na własną rękę, czy w ośrodkach badawczo-rozwojowych, również po studiach. Jest to długa i ciężka droga, ale jak mówi słynne powiedzenie Owidiusza: „Medycyna jest sztuką czasu”.