Terapia poznawczo – behawioralna stanowi od wielu lat jeden z najlepszych sposobów na prowadzenie terapii. Ten rodzaj terapii wywodzi się z psychologii. W ten sposób leczy się niezdrowe nawyki oraz wyuczone lub wrodzone zachowania. Istnieje wiele różnych i dziwnych reakcji na określone bodźce i wydarzenia. Zachowania takie leczy się, gdy są one możliwe do określenia i zdefiniowania.
Cel terapii
Głównym celem terapii poznawczo – behawioralnej jest więc oduczenie wszystkich negatywnych nawyków, do których przywykliśmy w ciągu całego życia. Warto wiedzieć, że do nawyków tych zaliczają się zarówno myśli, zachowania, czynności oraz odczucia. Zadaniem terapeuty jest ‘wyciąganie’ z nas wszelkich istotnych informacji, by wrócić do stanu początkowego oraz poznać problem.
Poznawcza część terapii pomaga pacjentom zmienić ich tok myślenia. Wiele jest bowiem odczuć, myśli czy nawet obsesji, których należy się pozbyć i zastąpić je innymi, pozytywnymi.
Część behawioralna z kolei skupia się na zmianie zachowań pacjenta i podejmowanych przez niego działań. Terapeuta pokazuje pacjentowi, w jaki sposób można pozbyć się negatywnych reakcji na określone bodźce. Pod koniec trwania terapii, pacjent musi być w stanie samodzielnie radzić sobie z tym problemem.
Dziś, metody leczenia osób cierpiących na podobne zaburzenia psychiczne z różnych powodów, są o wiele bardziej dopracowane. Dzięki temu, każdy ma szansę na pełny powrót do zdrowia i odzyskania właściwych nawyków.
Szczegóły terapii
Metody prowadzenia sesji terapeutycznych są dopasowywane do każdego pacjenta oraz do jego problemu. Istnieją terapie małżeńskie, rodzinne, grupowe oraz indywidualne. Podstawowym założeniem prowadzenia terapii jest temat, który wybiera pacjent. To na czym chcemy się skupić, jest najbardziej istotne, niezależnie od etapu terapii. Warto dodać, że terapeuta zleca wdrożenie w życie pacjenta określonych działań i sposobu myślenia, dopiero po pewnym czasie i to za zgodą pacjenta.
Dla kogo jest przeznaczona terapia poznawczo – behawioralna? – Otóż, metoda ta świetnie się sprawdza w przypadku osób, które cierpią na depresję, nerwicę natręctw, lęki, fobie, a nawet schizofrenię i zespół stresu pourazowego.
Czas trwania terapii może być różny. Jest to w dużej mierze zależne od pacjenta i od jego stanu psychicznego. Najczęściej jednak terapie takie trwają od 6 tygodni do roku. Sesje z terapeutą trwają około godziny. Długość oraz intensywność terapii dopasowywana jest do pacjenta. Zdarzają się sytuacje, w których terapia zostaje przerwana, jednak najczęściej pacjenci powracają do leczenia tą samą metodą.
Trudności, jakie można napotkać podczas terapii, najczęściej wychodzą od pacjenta. Osoby, które cierpią na depresję, lęki, fobie lub napady złości itp., mogą odczuwać z tego powodu wstyd i rozgoryczenie. Często więc bywa tak, że pacjent nie podaje zbyt wielu szczegółów odnośnie swojego stanu i odczuć. Istotne jest działanie czasu. Po którejś sesji z kolei, możemy liczyć na otwartość pacjenta i podzielenie się swoimi odczuciami i myślami.
Podczas każdej sesji terapii poznawczo – behawioralnej, wzrasta obustronne zaufanie. Terapeuta odkrywa i pokazuje nam nieznane dotąd metody radzenia sobie z naszym problemem.
Zaburzenia psychiczne, nawet w najmniejszym stopniu, mogą rozwinąć się do przerażających rozmiarów. Trzeba jednak pamiętać, że od prowadzenia terapii są specjaliści. Doświadczenie, wiedza i odpowiednie podejście pozwalają terapeutom dawać odpowiednie rady. Dodatkowo, pacjent będzie się czuć coraz lepiej wraz z biegiem czasu i kolejnych wizyt.
Polecamy sprawdzonego psychologa: http://www.matiam.pl.